باد می آید و انگار کسی پشت در است

گوییا خس خس خشک نفسی پشت در است

کیست این گم شده چون من؟ و در این نیمه ی شب

به چه امید و چه فکر عبثی پشت در است؟

عقل گوید که چرا غرق توهم شده ای؟

هیچ کس نیست فقط خار و خسی پشت در است

من گم کشته در آغوش کویر آمده ام

تک و تنهایم و شهر طبسی پشت در است